olgiati1
Het natuurgebied “Fondatie van Boudelo’ is één van de laatste vlaamse stiltegebieden. De landschappen in dit waardevol gebied zijn de thuis voor een grote verscheidenheid aan planten en dieren. Rond de vijvers zijn verschillende vogelsoorten, libellen en reeën waar te nemen . Tot nu toe bleef deze prachtige plek onontdekt. Daarom schreven VZW Durme en de stad Sint-Niklaas de opdracht uit voor de bouw van een kleinschalige kijktoren die de bezoeker het natuurgebied helpt ontdekken. De toren torent uit boven de wilgenstruiken die de Liniedreef en het natuurdomein scheiden. De kijktoren fungeert als een kleine landmark in de omgeving en wakkert de nieuwsgierigheid van de voorbijganger aan. Een smal pad en een grote wenteltrap leiden de bezoeker tot het kijkplatform dat zich op 5m hoogte bevindt. Langsheen de trap zijn verschillende gevelopeningen gelaten die voor lichttoetreding zorgen en de bezoeker af en toe een blik laat werpen op de omgeving. De donkergroene houten toren gaat een dialoog aan met de omgeving zonder zichzelf weg te cijferen. Het beperkte bouwbudget elimineerde elke mogelijkheid tot het toepassen van overbodigheden of spectaculaire opsmuk. De architecturaliteit vloeit voort uit de toren zijn uitgepuurde structuur en constructieve eenvoud. Elk onderdeel van de constructie is noodzakelijk om de stabiliteit van het geheel te garanderen. De gevelbeplanking ,die zo vaak louter estetisch toegepast wordt, is in dit geval een essentieel onderdeel van de structuur. Ook de trap zorgt voor stabiliteit en is zo economisch mogelijk opgebouwd. De esthetische kwaliteit van de toren ontstaat door het binnenstebuiten keren van zijn huid waardoor er vier unieke gevels ontstaan. De omgekeerde huid vertaald de toegepaste structuur op een eerlijke manier. De gelaagde gevels bestaan uit vierkante kolommen waartussen windverbanden gespannen zijn die allen met traditionele houten pen-gat verbindingen verbonden zijn.
norm1
norm1
norm1
norm1
norm1
norm1
Het natuurgebied “Fondatie van Boudelo’ is één van de laatste vlaamse stiltegebieden. De landschappen in dit waardevol gebied zijn de thuis voor een grote verscheidenheid aan planten en dieren. Rond de vijvers zijn verschillende vogelsoorten, libellen en reeën waar te nemen . Tot nu toe bleef deze prachtige plek onontdekt. Daarom schreven VZW Durme en de stad Sint-Niklaas de opdracht uit voor de bouw van een kleinschalige kijktoren die de bezoeker het natuurgebied helpt ontdekken. De toren torent uit boven de wilgenstruiken die de Liniedreef en het natuurdomein scheiden. De kijktoren fungeert als een kleine landmark in de omgeving en wakkert de nieuwsgierigheid van de voorbijganger aan. Een smal pad en een grote wenteltrap leiden de bezoeker tot het kijkplatform dat zich op 5m hoogte bevindt. Langsheen de trap zijn verschillende gevelopeningen gelaten die voor lichttoetreding zorgen en de bezoeker af en toe een blik laat werpen op de omgeving. De donkergroene houten toren gaat een dialoog aan met de omgeving zonder zichzelf weg te cijferen. Het beperkte bouwbudget elimineerde elke mogelijkheid tot het toepassen van overbodigheden of spectaculaire opsmuk. De architecturaliteit vloeit voort uit de toren zijn uitgepuurde structuur en constructieve eenvoud. Elk onderdeel van de constructie is noodzakelijk om de stabiliteit van het geheel te garanderen. De gevelbeplanking ,die zo vaak louter estetisch toegepast wordt, is in dit geval een essentieel onderdeel van de structuur. Ook de trap zorgt voor stabiliteit en is zo economisch mogelijk opgebouwd. De esthetische kwaliteit van de toren ontstaat door het binnenstebuiten keren van zijn huid waardoor er vier unieke gevels ontstaan. De omgekeerde huid vertaald de toegepaste structuur op een eerlijke manier. De gelaagde gevels bestaan uit vierkante kolommen waartussen windverbanden gespannen zijn die allen met traditionele houten pen-gat verbindingen verbonden zijn.
norm1
norm1
norm1
norm1
norm1